Część osady otrzymali wtedy strzelcy książęcy, którzy gospodarzyli na swoich działkach wolni i niezależni. Druga część osady dostała się w końcu XVII wieku w ręce rycerza, który osadził tu sołtysa na 2 łanach i 16 kmieci, już w XIV wieku miał miejsce we wsi ostry konflikt między Strzelcami względnie ich potomkami a dworem i proboszczem, gdyż ta ostatnia strona nie chciała uznać przywilejów wolnych strzelców i traktowała ich jak chłopów pańszczyźnianych