Edmund Bojanowski urodził się w Grabonogu pod Gostyniem 13. listopada 1814 r. Jako jedenastoletni chłopiec (w 1825 r.) wraz z rodzicami przeniósł się do Płaczkowa. Po dwóch latach rozpoczyna pięcioletni okres edukacji pod kierunkiem ks. Jana Siwickiego. W roku 1832 wyjeżdża do Wrocławia, gdzie kontynuuje naukę, kończąc średnią edukację jako hospitant, a potem podejmując regularne studia wyższe na wydziale filozofii (rok 1835). Podczas pobytu Edmunda we Wrocławiu umierają jego rodzice, najpierw w 1834 r. matka - Teresa z Umińskich, a dwa lata później ojciec - Walenty Bojanowski. Po śmierci ojca Edmund przenosi się na studia do Berlina, gdzie jest uczestnikiem wykładów z literatury, psychologii, estetyki, filozofii i historii sztuki.

Gruźlica (na którą prawdopodobnie chorował od dzieciństwa) zaczyna coraz częściej i groźniej atakować, aż w roku 1838 zmusza Edmunda do przerwania wymarzonych studiów. Bojanowski jedzie na kurację do Renerz (Duszniki Zdrój), a po leczeniu wraca do Grabonoga i zamieszkuje w domu swego przyrodniego brata Teofila Wilkońskiego. Lata 1839 - 1868 to czas działalności apostolskiej Bojanowskiego wśród ludu wiejskiego. 3. maja 1850 r. w Podrzeczu założył pierwszą wiejską ochronkę, dając początek Zgromadzeniu Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej Maryi.

Po sprzedaży przez Wilkońskiego Grabonoga w 1868 r. Edmund przenosi się do Poznania, a następnie do Gniezna, gdzie wstępuje do Seminarium Duchownego. Ze względów zdrowotnych nie tylko nie kończy seminarium, ale także nie otrzymuje zezwolenia na święcenia ad solam missam - czyli tylko do odprawiania Mszy świętej.

Ostatnie miesiące życia Edmund Bojanowski spędza na plebanii swego przyjaciela w Górce Duchownej. 7. sierpnia 1870 r. umiera. Zawsze wierzył, że wszystko co go w życiu spotkało, pochodziło od Boga i Bożym było zamiarem.

Zwiedzanie Muzeum w Grabonogu

Istnieje możliwość nieodpłatnego zwiedzenia w ciagu całego tygodnia Muzeum w Grabonogu po uprzednim zamówieniu telefonicznym 65 572 35 52.